Północno-wschodnie krańce Anglii to piękna, dzika przyroda i pozostałości walk ze Szkotami w postaci zamków i ich ruin. Monumentalne i ufortyfikowane budowle znajdziemy licznie w rejonie wybrzeża. Wiele zamków wzniesiono również nad rzeką Tweed, jednak dziś możemy podziwiać jedynie ruiny większości z nich. Kto chce zasmakować dziewiczej przyrody, nie będzie zawiedziony. Znajdzie ją przede wszystkim w parku narodowym Northumberland, położonym w głębi regionu, gdzie rozciągają się rozległe wzgórza i malownicze wrzosowiska. Słabe zaludnienie tego regionu dodaje mu majestatu i spokoju. Ostoją natury są także Wyspy Farne, gdzie zadomowiły się foki, maskonury i liczne gatunki ptaków morskich. Nieopodal granice ze Szkocją znajduje się jezioro Kielder Water, największe sztuczne jezioro w Europie, które oferuje wyśmienite warunki do uprawiania windsurfingu i innych sportów wodnych oraz wędkarstwa. Amatorzy zabytków z pewnością będą zafascynowani nie tylko zamkami, ale też pozostałościami rzymskiego Wału Hadriana. Warto odwiedzić również miasta Durham i Berwick-upon-Tweed, skansen Beamish oraz wyspę Lindisfarne z imponującym zamkiem. Na dobrą zabawę do białego rana z pewnością należy wybrać tętniące życiem Newcastle upon Tyne, czyli stolicę regionu.
Wyspy Brytyjskie, w zależności od celu wycieczki, odwiedzać można przez cały rok.
Na najwięcej słońca możemy liczyć w okresie od maja do lipca. Temperatury kształtują się w tym czasie następująco: południowa Anglia i Kornwalia 15-21 ºC, północna Anglia 15-20 ºC, Szkocja i Irlandia Północna 13-18 ºC, Szetlandy 10-16 ºC. Najcieplejszy jest Londyn z temperaturą powietrza od 16 do 22 ºC.
Najzimniejszym i najbardziej wietrznym okresem jest grudzień i styczeń, zwłaszcza na północy i wewnątrz kraju. W górach dość długo utrzymuje się śnieg. Na wybrzeżach oraz na południu zima jest łagodna i wilgotna.
Na Wyspach Brytyjskich znajdziemy wiele pięknych plaż, jednak woda w Morzu Północnym, Kanale La Manche i Oceanie Atlantyckim jest chłodna.
Klimat Wielkiej Brytanii jest zróżnicowany, a największy wpływ na jego kształt ma Ocean Atlantycki. Najwyższe usłonecznienie oraz najdłuższe dni na Wyspach Brytyjskich występują w maju i czerwcu. To właśnie wtedy podziwiać można piękno kwiatów kwitnących w rozmaitych kolorach. Noce mogą być jeszcze chłodne. Lato, a zwłaszcza lipiec, to najcieplejszy i najmniej wietrzny okres. Wtedy też występuje najmniej opadów. Wyjątkiem od tej reguły jest Szkocja, gdzie wielkość opadów rozkłada się równomiernie przez cały rok. Tą część wyspy warto odwiedzić początkiem jesieni, aby móc w pełni docenić urok wrzosowisk. Zimą w Wielkiej Brytanii dokuczliwe bywają wiatry. Najsilniejsze porywy notuje się na zachodzie (wybrzeże Szkocji i północna Walia). Na Orkadach wiatr wieje aż 100 dni w roku. Śnieg na wybrzeżach pada rzadko, jednak w górach jest go znacznie więcej i utrzymuje się dłużej. Można więc uprawiać tam sporty zimowe. Na południu i na wybrzeżach zima jest łagodna i bardziej wilgotna. Mimo opinii, jakoby Wielka Brytania była deszczowym krajem, wielkość opadów w poszczególnych częściach królestwa nie rozkłada się równomiernie. Najwięcej deszczu spada na zachodzie i południu. W Górach Kumbryjskich, Parku Narodowym Snowdonia, Brecon Beacons i w Szkocji możemy się spodziewać mgieł i mżawek. Specyficzny mikroklimat Kornwalii sprawił, iż rozwija się tam egzotyczna roślinność.